مقدمه: با توجه به اولویت حمایت از گروه های آسیب پذیر در مقابله بحران کرونا، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی سطح اضطراب و افسردگی مرتبط با کووید-19 در گروه های آسیب پذیر کادر درمان و زنان باردار انجام شد. روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-مقطعی است که روی 140 نفر از کادر درمان و 338 زن باردار صورت گرفت. پرسشنامه استفاده شده در این مطالعه شامل مشخصات دموگرافیک و مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانی تعدیل شده در کرونا است. برای این پژوهش از آنالیز رگرسیون خطی تک متغیره و چندگانه و تحلیل واریانس برای شناسایی اثر متغیرها بر نمره های اضطراب و افسردگی استفاده شد. یافته ها: از آزمودنی های کادر درمان، 6/88 درصد زن بودند. میانگین و انحراف معیار نمره های اضطراب و افسردگی آن ها به ترتیب (78/1 ±,76/12) و (27/2 ±,75/7) بود و از نظر اضطراب و افسردگی به ترتیب 9/92 و 14/11 درصد در سطح غیر نرمال قرار داشتند. وضعیت تاهل (005/0p=) و فعالیت ورزشی (03/0p=) دارای اثر معنی دار بر نمره افسردگی کادر درمانی بودند. میانگین و انحراف معیار نمره های اضطراب و افسردگی مرتبط با کرونا در زنان باردار به ترتیب برابر با (04/2 ±,53/10) و (09/2 ±,15/11) بود و این نمرات در مقایسه با گروه های کادر درمانی اختلاف معناداری داشتند (001/0p<). نتیجه گیری: گروه های آسیب پذیر سطح اضطراب و افسردگی بالایی در ارتباط با کووید-19 از خود نشان دادند. پرستاران در اولویت برنامه روان شناختی کاهش اضطراب و زنان باردار در اولویت برنامه های روان شناختی کاهش افسردگی بودند.